zaterdag 15 juni 2013

Alstein: 'Het uitzicht op de wereld' (1984)


(Marc van) Alstein (°1947) stamt uit een eeuwenoud geslacht met adellijke aspiraties dat traceerbaar is tot de jaren 800. Twee mannelijke telgen uit de rijke geschiedenis van deze familie, die op uiteenlopende wijze de nodige informatie overleverden, leden volgens deze dichter, prozaïst en criticus een interessant genoeg leven om er een roman aan te wijden.

Voor het eerste deel van 'Het uitzicht op de wereld' waarin we kennis maken met zijn grootvader, kan de schrijver terugvallen op de meest directe communicatievorm namelijk face-to-face gesprekken die hij als jongeling onderhield met de genaamde Gustave. In zijn late tienerjaren vuurde deze Antwerpenaar een pistool af op de minnares van zijn vader, alvorens halsoverkop de oceaan over te steken om met succes zijn geluk te beproeven in Amerika. WOI noopt hem echter met dringende spoed huiswaarts, waar hij, eens de oorlog afgelopen, rustig fortuin vergaart als commercant. De hoofdmoot van het boek bestaat evenwel uit een reconstructie van het leven van Pierre-Ignace van Alstein, een 18de-eeuwse scheepskapitein, slavenhandelaar en kaper in Franse dienst. Hiervoor doet de auteur een beroep op door de zeeman neergepende scheepsjournaals en uitgavenboekjes gecombineerd met geschiedkundige geschriften en overgeleverde officiële documenten.

Allemaal voer voor een avonturenroman zou je denken, maar niets is minder waar. 'Het uitzicht op de wereld' houdt immers eerder het midden tussen een dubbele biografie en een maatschappelijk essay. In een verzorgd, feitelijk en, gezien het opzet wel passend, ietwat stijf taalgebruik besteedt Alstein minstens evenveel aandacht aan de historische en socio-economische context als aan de lotgevallen van de individuele protagonisten. Zijn toon in verband met de heikele kwestie die de slavenhandel toch is zie je redelijk snel evolueren van mild ironisch naar volledig begripvol voor de zakelijke kant van de affaire. Zo tracht de schrijver met veel sympathie en een zekere dosis trots als het ware letterlijk een uitzicht op de wereld mee te geven, meer bepaald vanuit het perspectief van de rijke bourgeoisie door de eeuwen heen. Uiteindelijk levert de hedendaagse van Alstein een best wel onderhoudend en sowieso historisch interessant werkstuk af, waarbij hij als in zekere zin betrokkene misschien iets te graag kant kiest en net dat tikkeltje teveel empathie vraagt van de lezer.



donderdag 6 juni 2013

Trapper Schoepp & The Shades: 'Lived and moved' (2009)


Over de Atlantische Oceaan lijkt de trein ondertussen goed en wel vertrokken voor Trapper Schoepp & The Shades. Niet alleen leverden ze met 'Run, engine, run' een absoluut meesterwerk in het alt-country genre af, dat hen vorig jaar prompt een platendeal bij het gerenomeerde SideOneDummy Records opbracht, één en ander bracht de jongelingen ook in het vizier van Jakob Dylan. Deze zoon-van prijst de band sindsdien ten volle aan waar hij maar kan, en laat geen gelegenheid onbenut om zijn poulains mee op tour te nemen met The Wallflowers. En gelijk heeft hij. Twijfelaars raden we aan eens op zoek te gaan naar de videoclip voor het hitgevoelige 'Tracks'.

Helemaal uit de lucht gevallen komt deze eerste aanzet tot doorbraak trouwens niet. Via het internet wisten we immers beslag te leggen op het vier jaar geleden in eigen beheer uitgebrachte 'Lived and moved', om te constateren dat dit album op vele vlakken reeds het geweldige potentieel van Trapper Schoepp & The Shades herbergt. Naast de beperktere productie vallen uiteraard nog een aantal andere werkpunten op. Terwijl de kwaliteit van de nummers nog wat aan schommelingen onderhevig is, springt meteen in het oog dat het viertal tevens nog wat zoekende lijkt naar een definitief op Trappers maat gesneden muziekstijl.

Grofweg gezegd treffen we op deze voorloper een collectie op rock-'roll-gestoelde indierocksongs aan waar het hartverscheurende country-element nog niet volledig in ingepast is. Verschillende oorzaken liggen hieraan ten grondslag. Waar we hier en daar wel al een voorzichtige lapsteelpantomime aantreffen, ontbeert 'Lived and moved' om te beginnen het virtuoos melancholische vioolspel van Gina Romantini. Verder werden de gevarieerde, krachtige en een tikkeltje robuuste gitaarpartijen van oorspronkelijk groepslid David Boigenzahn op 'Run, engine, run' grotendeels verdrongen door het iets gestileerdere maar even to-the-pointe werk van Graham Hunt. En ook nieuw aangeworven drummer Jon Phillip biedt met zijn frisse, strakke frivoliteit een niet te onderschatten meerwaarde.

Wel constant, en reeds op enorm hoog niveau acterend is Trapper Schoepp zelf. Zijn tot de verbeelding sprekende vocale timbre gecombineerd met een quasi uniek gevoel voor melodie en frasering wordt ondersteund door een gigantisch beschrijvend en poëtisch vermogen dat op 'Lived and moved' al volledig ontwikkeld lijkt. Nummers als 'Beautifully balanced' en afsluiters 'My own world' en 'Breeze' die helemaal door merg en been snijden, blikken reeds vooruit op de grootsheid waartoe de frontman samen met zijn geüpgrade Shades in staat zal blijken. Beats naar onze mening Jake Bugg – die we vast en zeker ook erg hoog in het vaandel dragen – by a million, om het nu wat overdreven te stellen. Sittin' good!, alleszins.



http://www.trapperschoepp.com/