donderdag 25 november 2010

Maarten ’t Hart : ‘Het Woeden der Gehele Wereld’ (1993)


“Ik vind het leven zo ongelofelijk bizar, het is net een schaakspel met verkeerde stukken en veel te veel velden, het is net of je moet schaken op een dambord.” (p.82)

Maarten ’t Hart (°1944) lijkt de detectiveroman te gebruiken als vehikel om uitdrukking te geven aan en duiding te verstrekken bij zijn eigen verleden. Hij presenteert het levensverhaal van Alexander Goudveyl in zoverre het gerelateerd is aan de stoutmoedige moord op een plaatselijke politieman. Dit uitgangspunt gaat terug op een waargebeurd feit dat in 1956 plaatsvond in Maassluis. De zaak bleef indertijd onopgehelderd.
De ik-figuur van het verhaal kunnen we zonder enige schroom bestempelen als het typische ’t Hart-personage : Een min of meer getroebleerde jongeman die een moeizame relatie onderhoudt zowel met zijn leeftijdsgenoten en ouders als met God en religie in het algemeen. Hij zoekt en vindt uiteindelijk verlossing in de klassieke muziek (met een voorliefde voor Bach) en de wetenschappelijke studie. Het thema van seksueel misbruik blijft ook deze keer niet achterwege. Er wordt zelfs heel even geflirt met travestie.
‘Het Woeden der Gehele Wereld’vormt een interessante mix van fictie, realiteit en zelfreflectie vermomd als een traditionele whodunit. Geschreven in ’t Harts kenmerkende, heldere, intelligente, licht humoristische stijl, is dit boek een absolute aanrader.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten