'Kurt Cobain: Montage of heck' (2015)

Regisseur Brett Morgen gaat er prat op dat hij een authentiek portret presenteert van Kurt Cobain zoals hij echt was en zoals je hem nooit eerder zag. Terwijl we, voor zover dat als buitenstaander valt in te schatten, volledig instemmen met het eerste deel van deze boude bewering, schetst hij echter in wezen exact hetzelfde beeld dat we al samen puzzelden op basis van onder meer Nirvana's muziek, interviews en de door Cobain zelf op poten gezette biografie door Michael Azerrad aangevuld met deze van Charles Cross.

De zopas in alle Kinepolisvestigingen in België eenmalig vertoonde documentaire beschikt daarentegen wel over behoorlijk wat andere troeven. Doordat dochter Frances Bean zich volmondig achter het project schaarde, trokken de verschillende dikwijls bakkeleiende kampen van nabestaanden voor een keer aan hetzelfde zeel, en ontsloot zich een indrukwekkend arsenaal aan archiefmateriaal. Hiervan zorgen de visuele jeugdfragmenten, het ruwe demomateriaal en de homemovies die Kurt & Courtney later thuis opnamen in onze ogen voor de opmerkelijkste primeurwaarde. Verder geven naast eerste lief Tracy Marrander, Krist Novoselic en Courtney Love, ook Kurts ouders en zus Kim voor het eerst expliciet hun versie van de feiten voor de camera, al blijft de inbreng van vader Don op dit vlak eerder beperkt.

Daarnaast ligt de grote kracht van de film in de stilistische benadering die geënt werd op een 'Montage of heck' getitelde soundcompilatie die een jonge Kurt Cobain op cassette samenstelde. Het geheel ontplooit zich daardoor als een snedige, gecontroleerd chaotische, (zo goed als helemaal) chronologische collage die nauw aansluit bij Cobains opvattingen over kunst. Door foto's, neergepende poëzie, lyrics en dagboekfragmenten, net zoals zijn beeldende kunstwerken te laten animeren gaf Morgen de film een levensechte gejaagdheid en dynamiek mee. Dit heeft dan weer wel als nadeel dat je nooit echt lang genoeg een schilderij te zien krijgt om je er een goed beeld van te vormen.

Voor de stukken animatiefilm die een aantal fragmenten uit Kurts jeugd weergeven, leverde de Nederlander een Hisko Hulsing trouwens een excellent werkstuk af. We krijgen daarbuiten nog heel wat interviews en livefootage te zien die we al eerder tegenkwamen op MTV of in 'Live! Tonight! Soldout!' en '1991: the year punk broke'. Door de cadrage echter aan te passen en doorgaans flink in te zoomen zet de regisseur de intimiteit van het project extra in de verf , en creëert hij een grotere betrokkenheid van de kijker.

Concluderend kunnen we stellen dat Brett Morgens grootste verdienste misschien nog wel is dat hij helemaal de juiste toon te pakken kreeg, waardoor het hem ter beschikking gestelde materiaal alle recht wordt aangedaan. 'Montage of heck' toont een ontroerend, waarachtig en bij momenten tragikomisch portret van voor velen het grootste icoon uit de recente muziekgeschiedenis.